In de kleurenpsychologie wordt de “basis” associatie besproken die de meeste mensen bij een kleur hebben. Maar het gevoel dat ieder voor zich bij een kleur heeft kan ook afhangen van bepaalde herinneringen.

Zo heb ik persoonlijk niet zoveel met de kleuren geel en oranje.

Omdat ik af en toe iets meer rust wil nemen, heb ik vorige week mijn eerste massage gehad. Ik ging op de fiets een dorp verder. Ook probeer ik iets meer te ontspannen door iets vaker naar buiten te gaan (dat schiet er nog weleens bij in als je voornamelijk vanuit huis werkt). Het regende behoorlijk, maar ik kon er niet onderuit, want mijn vriend had de auto mee 🙂

Dus heb ik mij regenpak maar weer eens opgezocht. Ik bedacht mij dat ik deze niet meer aan had gehad sinds de middelbare school. De terugweg fietste ik deel van de route die ik altijd van en naar de middelbare school fietste (is de snelste route, heen had ik de toeristische route ;))

Daar plopte een vraag van iemand op in mijn hoofd die eerder die week aan mij was gesteld “ben je weleens gepest?” 

Ik gaf zonder twijfel aan dat ik nooit gepest ben, maar wat ik me nu bedacht is dat ik wel heel vaak aangesproken ben op mijn kleding. Dat vond ik niet altijd even leuk, omdat het vaak was op iets waar ik heel blij mee was.

Ik fietste over de dijk waar een herinnering van de brugklas naar boven kwam. Ik had een hele wijde lange rok aan en fietste van school naar huis, toen ik opeens niet verder kon. Mijn rok zat helemaal vast tussen mijn spaken. Een mevrouw die in een dijkhuisje woonde, waar ik nu weer langs fietste, heeft me geholpen om hem los te krijgen. Maar helaas moest de schaar erin. Wat baalde ik ervan dat mijn nieuwe rok kapot was.

Die ochtend toen ik op school aankwam had iemand (uit een paar groepen hoger) “hee het is geen Koninginnedag hoor” geroepen. Mijn wijde lange rok was roze met oranje en ik droeg er iets oranjes op. Een kleurexplosie, maar ik was er erg trots op. Toch gaf het even een twijfel-gevoel, en vroeg mij toen af of het heel gek was wat ik die dag aan had.

Ik heb dus niet altijd oranje en geel gemeden in mijn kleding. Ik droeg in diezelfde periode ook knal gele Dr Martens met stalen neuzen en knal geel rokje.  Misschien was het de leeftijd dat ik steeds minder kleur ging dragen, of was het misschien mijn puberbrein wat er toen voor gezorgd heeft dat ik mij onbewust ben gaan aanpassen aan wat ‘normaal’ werd gevonden om zo niet opvallen?

Ergens is er dus iets veranderd en geven de kleuren geel en oranje me nu een ander gevoel. 

Nu deze herinnering naar boven komt, komen er nog veel meer opmerkingen over mijn kleding (en vaak over de kleuren) naar boven.

Op de mode-academie droeg ik vaak groen, waarop iemand zei “je draagt alleen groen, omdat het in de mode is” Waarop een wat oudere leerling zei “nee joh, ze houdt gewoon van groen”. Daardoor voelde ik me minder ‘aangevallen. Overigens klopt het ook wat ze zei. Ik hou van groen, nog steeds hou ik van groen, in mijn huis en om te dragen. Niet omdat het mode is, maar omdat ik me er fijn bij voel.

Wat een massage en fietstocht allemaal niet naar boven kan halen 🙂

De strekking van het verhaal is dat je kleuren in je kleding, interieur en branding (voor de ondernemers) moet gebruiken waar jij je fijn bij voelt. 

Is dat heel kleurrijk, doe dat! 

Is dat ingetogen, doe dat! 

Is het een kleur die je bij iemand anders ziet, maar ook jouw lievelingskleur, laat je dan niet weerhouden, gebruik hem gewoon!

Kleur heeft zoveel invloed op hoe jij je voelt. Dus omring je met kleuren waar jij blij, vrolijk, rustig of welk gevoel dan ook, van wordt. Als jij je er maar fijn bij voelt! 

Heb jij een specifieke emotie bij een kleur of een kleurherinnering? Leuk als je die met me wil delen.

Liefs Nicolien