Regelmatig krijg ik de vraag waarom ik begonnen ben met het maken van paper arts. Ook als review op mijn paper art workshop kreeg ik terug dat het zo leuk was om te horen hoe ik begonnen ben. Tijd dus om dat eens met je te delen.
Sinds dat ik een jaar of 15 ben, scheur ik afbeeldingen die ik mooi vind qua structuur, vorm en kleur uit tijdschriften. Tijdens mijn periode op de mode-academie kon ik die gebruiken voor allerlei opdrachten. Ook na de mode-academie ben ik afbeeldingen blijven verzamelen, maar zonder een echt doel te hebben.
Na het afronden van de mode-academie heb ik jaren als ontwerpster van baby en kinderkleding gewerkt, wat vooral veel werk op de computer was. Om toch met mijn handen bezig te blijven heb ik een paar jaar een eigen dames label gehad. In deze periode maakte ik soms ook zelf stoffen (wat op de mode-academie al begonnen was). Ik knipte allemaal kleine stukjes stof in verschillende kleuren, die legde ik op elkaar en naaide het weer vast. Ook heb ik geëxperimenteerd om van die kleine stukjes stof een portret te maken, eerst op de achterkant van een jasje en later groot voor aan de muur (zie onderaan de foto). Dat was leuk om te doen, maar ik miste een beetje de details in het portret, met name de details in de ogen. Ik had het druk genoeg met mijn vaste baan als ontwerpster en mijn eigen label waardoor het maken van portretten naar de achtergrond was verdwenen.
Op een gegeven moment ben ik gestopt met mijn eigen label en met mijn vaste baan en ben ik als freelance ontwerpster voor baby en kinderkleding verder gegaan. Ik miste het met mijn handen bezig zijn en soms experimenteerde ik met portretten maken. Ik zocht naar een combinatie van verschillende materialen en technieken, die ik allemaal op de mode-academie had gebruikt. Fotografie, verf, stof, borduren, maar ik vond nog niet echt een combinatie waar ik blij van werd.
Ik kreeg steeds meer opdrachten als freelance ontwerpster waardoor ik steeds minder de tijd kreeg (of nam) om verder te experimenteren. Het maken van portretten kwam er niet meer van, zeker niet toen mijn dochter in 2011 werd geboren en ik voor 2 merken de hele collectie ontwierp.
In 2015 gingen we voor ons nieuwe huis opzoek naar kunstwerken om een gallery wall te maken. We konden bij galeries niet echt iets vinden wat we beide erg mooi vonden, dus zijn we online op zoek gegaan. Daar zagen we een Australische kunstenaar die met inkt op oude boekpagina’s schilderde en dat sprak ons beide aan. We hebben toen 2 werken van hem gekocht (onderaan zie je een foto van onze gallery wall).
Ondertussen scheurde ik nog steeds alle afbeelding uit tijdschriften waar ik de kleur of structuur mooi van vond. Op een gegeven moment vielen de puzzelstukjes in mijn hoofd bij elkaar en heb ik een paper art portret van mijn oma gemaakt met oude foto’s, afbeeldingen uit tijdschriften en oude boekpagina’s.
Dit gaf mij veel ontspanning om te maken (wat erg welkom was, want ik hield echt te veel ballen in de lucht). Ook was ik blij met de combinatie van verschillende materialen en mogelijkheid om ook iets persoonlijks toe te voegen aan een portret. Iedereen reageerde zo positief en het gaf me bovendien de rust die ik nodig had, dus ben ik hiermee verder gegaan. In het begin waren mijn portretten nog wat minder gedetailleerd, maar in de loop van de jaren zijn ze steeds gedetailleerder geworden.
In eerste instantie gebruikte ik willekeurige boekpagina’s en keek ik alleen naar hoe vergeeld de bladzijdes waren, puur een kleurkwestie. Voor opdrachten verwerkte ik er wel stukjes tekst in die te maken hadden met de geportretteerde. Toen ik het portret van Koningin Maxima had gemaakt met teksten over een Princes uit een sprookjes boek dacht ik dit kan ik ook gebruiken voor mijn vrije werk. Vanaf dat moment kies ik de teksten die ik in het portret verwerk bewust uit en dragen ze bij aan het verhaal wat ik met het portret wil vertellen. Als je mijn portretten (die ik na Maxima heb gemaakt) van dichtbij bekijkt, zal je steeds andere worden tegen komen en kan je jouw eigen verhaal ervan maken.
Met mijn paper art portretten hoop ik mensen te inspireren om op zoek te gaan naar een diepere laag; ze weer te laten ervaren dat wie verdieping zoekt, veel moois zal ontdekken.
Een redacteur van een tijdschrift heeft ooit deze zin opgeschreven; “Met eerder vertelde verhalen en afbeeldingen uit oude boeken en tijdschriften, creëer je paper arts.” En dat klopt nu letterlijk, met verschillende stukken uit (voornamelijk sprookjes-) boeken creëer ik een nieuw verhaal.
Heb je vragen over mijn proces stel ze gerust!
